Kippen zijn van oorsprong bosdieren. Ze krabben graag over de grond op zoek naar insecten en zaden. Wel graag in de buurt van een struikje of boom, zodat ze beschutting hebben. Na alle waarschuwingen over vossen, marters en roofvogels, waren we eerst wat voorzichtig met het loslopen van de kippen. We hebben het uitgeprobeerd met een jonge haan en 2 hennen die we uit het kippenhok een nieuw buitenhokje hebben gegeven. Al na de eerste dag was er één hen minder. Niet dat ze opgegeten was, maar mevrouw mistte haar oude familie (of de haan?) zo erg dat ze alleen maar voor het gaas stond weg te kwijnen en niet kon genieten van haar vrijheid. We hebben haar maar weer terug gelaten.
Het ging verrassend goed. Wel doen we ´s nachts de buitenkippen in het nachthok. Het eerste dat de buitenkippen ´s ochtends doen, is racen naar de ren van de binnenkippen. De hanen dagen elkaar uit, maar met een hekje ertussen kan dat gelukkig geen kwaad.
Tijd voor de volgende stap. Toen de buitenhen broeds bleek te zijn, hebben we haar laten broeden in het nachthok. We hebben haar wat extra eieren toegestopt, maar dat was overbodig. De binnenhaan bleek steriel en er kwam slechts 1 kuiken uit: het ei dat ze zelf had gelegd. Maar één kuiken in de gaten houden in de grote buitenwereld is al een hele toer. Het gevaar kwam niet van bovenaf, maar van de katten. Zelfs onze eigen katten, die de kippen normaal gesproken negeren, vonden het kuikentje erg interessant. Maar moeder verweerde zich dapper en het kuiken groeide op tot een kipje. Het kipje ging nu zelf de vrijheid verkennen. We hebben haar eenmaal in de groentetuin gevonden, een plek waar de kippen nooit komen, toen de ouders al op stok zaten. Maar een week later vonden we haar helemaal niet meer, alleen nog wat botjes op het grasveld. De katten zagen blijkbaar hun kans.
Hoe vervelend deze afloop ook was, de buitenkippen zien scharrelen is een prachtig gezicht. Dat willen we alle kippen gunnen. We hebben een verplaatsbaar net gekocht en de binnenkippen lopen nu lekker op het grasveld onder de fruitbomen. Alleen de scheidslijn van de hanen bleek nu wel te dun. Er was maar plaats voor één toompje. Voor de buitenhaan is een nieuwe plek gevonden en de buitenhen is bij de andere kippen gevoegd.
De buitenhen moet wel even wennen. Als ze een ei wil leggen, fladdert ze eerst met veel kabaal over het net en gaat dan in haar oude nachthokje een ei leggen. Of ze scharrelt nog even als vanouds over het erf. Daarna laat ze zich weer gewillig bij de andere kippen voegen.
Al met al leven onze kippen nu een prachtig leven in de vrije buitenlucht. Het is een genot om ze te observeren en ze leggen heerlijke eieren. Want ze mogen dan een mooi leven hebben, ze hebben ook een nut op de keuterij.
Wanneer mensen horen dat we onze eigen kippen ook opeten, kunnen ze dat vaak niet geloven. Hoe kan je nou een dier doden dat je hebt zien opgroeien? Maar als je geen vegetariër wilt zijn, is dit het beste leven wat je een dier kan geven. Een anonieme plofkip is misschien makkelijker voor het eigen geweten, maar geeft het dier geen goed en lang leven. Misschien iets om over na te denken als je kippenvlees koopt. Of, nog beter, neem zelf kippen en geniet van de verse eieren en van deze vrolijke scharrelaars rondom je huis.